Curve

Mijn curve: een rollercoaster van gevoelens
Aan het begin van mijn avontuur was ik heel enthousiast. Ik vertrok samen met mijn ouders en voelde me niet alleen. We verkenden samen de stad en genoten van de eerste dagen. Dat was echt een hoogtepunt voor mij.

Na een week vertrokken mijn ouders terug naar huis, en toen begon het voor mij moeilijker te worden. Ik was plots helemaal alleen en voelde me eenzaam. De heimwee sloeg toe, en dat was echt een dieptepunt in mijn curve.

Gelukkig begon ik na een paar dagen sociale contacten op te bouwen (op school met leerkrachten, met de buren, nieuwe vrienden,...).  Ik leerde nieuwe mensen kennen en voelde me steeds meer op mijn gemak. We werden hechter, bijna als een familie. Daardoor ging mijn curve weer omhoog. Ik voelde me ook superwelkom op mijn stageschool. 

Net toen ik helemaal gewend was en me echt thuis begon te voelen, was het alweer tijd om afscheid te nemen van mijn kleuters, studenten & leerkrachten. Dat bracht gemengde gevoelens met zich mee. Enerzijds was ik blij dat ik iedereen thuis weer zou zien, maar anderzijds voelde ik ook veel verdriet omdat ik deze bijzondere plek moest verlaten.

Toen ik aankwam op de luchthaven en mijn familie en vrienden weer zag, voelde ik me superblij. Het was hartverwarmend om iedereen terug te zien, ondanks het verdriet dat ik voelde bij het afscheid.